Van vroeger naar nu

Vroeger kwamen de heren in driedelig pak naar kantoor om typmachines te repareren. Tegenwoordig wordt er niet meer zoveel gesleuteld aan hardware, maar wij hebben nog steeds een ‘old school’ technische dienst. Waar de mannen printers, laptops en telefoons repareren en nog echt met hun handen werken.

De hardware heeft de afgelopen 25 jaar een enorme slag gemaakt. We zien steeds minder problemen in de hardware, dat lijkt steeds minder vaak en snel stuk te gaan. Toch blijven we investeren in een eigen Technische Dienst. Want zelf iets kunnen maken, zorgt dat we garant kunnen staan voor de service en kwaliteit van de opgeleverde producten. Zo zijn wij erg blij met onze Marien. Hij is al sinds de eerdere jaren van VWC bij ons aan het werk, hij heeft bijna alles voorbij zien komen. Ik zeg daarom wel eens: als Marien het niet kan maken, dan kan niemand het maken.

Op naar het heden

Het IT-beroep is echt veranderd. Vroeger werd er voornamelijk gesleuteld aan hardware en moest men het in de praktijk leren, want opleidingen voor dit werk bestonden gewoon weg nog niet. Tegenwoordig gebeurt veel meer op softwaregebied en kunnen jongeren na de middelbare school een IT-opleiding volgen.

Wij geloven in beide. Onze seniors kunnen de juniors veel leren en andersom. Want het komt nog steeds, of het nou hardware of software is, op één ding neer: als ie ut nie dut, komen wij met een oplossing. Er worden interessante gesprekken gevoerd tussen onze junior en senior IT specialisten.

Ervaring in ons vakgebied kan ook zeker van belang zijn. Vroeger gaf je een tik op de televisie wanneer hij niet werkte. Je wist precies waar je moest slaan om het gewenste resultaat te krijgen. En zo werkt het binnen IT ook. Gaande weg leer je ‘waar je moet slaan’, wat wel werkt en hoe je steeds weer verder komt. Al slaan we tegenwoordig nergens meer op, door ervaring op te doen en te blijven leren, weten we waar we de oplossing moeten zoeken.

De seniors vertellen daarom graag hoe het eerder was met Windows 3.11 en Millenium. Wat ze daar voor struggles hadden met Drivers, Jumpertjes die niet goed stonden, diskettes in de juiste volgorde gebruiken tijdens een installatie, beperkingen in aantal randapparaten en ga zo nog maar door. Zegt dit jou nog iets? Het is ook eigenlijk niet voor te stellen gezien de huidige plug-en-play wereld met USB en dergelijke. De junioren zitten vaak met open mond te luisteren. Tegenwoordig biedt IT vooral mogelijkheden, waar er eerder nog beperkingen waren.

Aan de slag

IT kun je leren. Deels uit boeken, deels uit de praktijk. Maar het allerbelangrijkste is feeling met het onderwerp. Vind je het niks, dan blijkt het al vaak te ingewikkeld. Wij investeren daarom graag in collega’s met feeling, die gaande weg meer kunnen leren. Of je nu een junior of een senior bent of nog helemaal geen ervaring, maar wel de juiste mindset hebt, we kunnen altijd een extra paar handen gebruiken.

Zit er iets voor jou tussen?

Blog door: Klaas van Wendel | Directeur VWC